Je wordt moe wakker. Niet “ik heb niet genoeg geslapen” moe. De andere soort. Het soort dat aanvoelt alsof je lichaam door water beweegt. Alsof je hersenen vergeten zijn waar ze hun vonk hebben gelaten. Je bent niet ziek. Je bent niet eens overweldigd op een dramatische manier. Maar iets voelt niet goed.
Het bouwt zich rustig op. Niet door één slechte dag. Niet van één probleem. Het sluipt binnen uit de achtergrondgeluiden van het dagelijks leven. De volle inbox. De groepschats. De mensen die je nodig hebben. De beslissingen die nooit ophouden. De manier waarop je blijft opdagen, zelfs als iets van binnen volledig uitgeput voelt.
En toch ga je door. Dat is het juist. Je blijft duwen. Je rust uit, maar dat helpt niet. Je neemt vrij, maar je komt terug met hetzelfde gevoel. Wat voel je? Het is niet altijd fysiek. Een hele nacht slapen lost het niet op. Een smoothie ook niet. Je bent niet lui. Je energie lekt. Stilletjes. De hele dag door.
Dat is waar een energieaudit om de hoek komt kijken. Niet het soort met checklists en taken. Niet iets dat je nog moet doen. Het is meer een controle van de fundering. Waar gaat je energie naartoe? En wil je wel dat het daar naartoe gaat?
Energie heeft niet alleen te maken met slaap of beweging
Mensen praten over burn-out alsof het komt door te veel werken. Soms is dat ook zo. Maar vaak ligt het niet aan je werkdruk. Het is waar je energie aan wordt besteed. De dingen die je tolereert. De dingen die je in stilte draagt. De plekken waar je je focus, je aanwezigheid, je tijd weggeeft – zonder dat je het echt merkt.
Je energie raakt uitgeput als je ja zegt tegen iets dat zwaar voelt. Als je de hele dag op de automatische piloot doet wat er van je verwacht wordt, zonder in te checken. Wanneer je meer geeft dan je hebt, keer op keer. Dat put je uit.
En het is niet altijd dramatisch. Het meeste zit in de kleine, alledaagse dingen die zich zonder toestemming opstapelen.
Wat je leegzuigt zonder dat je het beseft
Begin met je hoofdruimte. Als je hersenen voortdurend van het ene naar het andere springen – half een bericht lezen, half naar je partner luisteren, half een e-mail beantwoorden – heb je aan het einde van de dag het gevoel dat je alles gedaan hebt en tegelijkertijd niets. Je geest krijgt geen ruimte om te landen.
Er is de druk om altijd te reageren. Elke ping, elk bericht, elk telefoontje, elke vraag. Er wordt van je verwacht dat je snel antwoordt, beschikbaar bent, dingen oplost, repareert, alles onthoudt. Er is geen pauze. Geen adempauze tussen momenten. Die druk put meer uit dan een training ooit zou kunnen.
Emotioneel doe je waarschijnlijk meer dan je beseft. Ruimte houden voor anderen. Omgaan met gevoelens die niet de jouwe zijn. Zeggen dat het goed met me gaat terwijl dat eigenlijk niet zo is. Doen alsof iets je niet stoort om de vrede te bewaren. Deze dingen lijken op het moment zelf niet veel voor te stellen. Maar na een paar dagen, of weken, begin je je te voelen als een gedimde versie van jezelf.
Dan doet je lichaam mee. Je vergeet water te drinken omdat je je haast. Je eet op je voeten, beantwoordt e-mails terwijl je kauwt. Je zegt dat je gaat wandelen, maar je schuift het door naar morgen. En de volgende dag. Je valt laat in bed nadat je te lang hebt gescrold. Je slaapt, maar wordt mistig wakker.
De vermoeidheid nestelt zich in je botten. Zelfs dingen die bedoeld zijn om je te helpen ontspannen, zoals doelloos scrollen in spellen op StarsPlay24 Casino, kunnen stiekeme manieren zijn waarop je hersenen diepere rust vermijden.
Wat voedt nog steeds je kracht
Zelfs midden in die mist zijn er dingen die je nog steeds iets teruggeven. Ze zien er niet altijd uit als zelfzorg. Ze voelen niet altijd productief. Maar ze herstellen je.
Vijf minuten in stilte buiten staan. Je schouders laten zakken. De lucht op je gezicht voelen.
Eén ding tegelijk doen. Langzaam. Of je nu in je thee roert of de was opvouwt. Geen multitasking. Alleen aanwezigheid.
Nee zeggen met zachtheid. Geen uitleg. Geen schuldgevoel. Geen verontschuldiging.
Naar muziek luisteren zonder iets anders te doen. Jezelf toestaan dingen volledig te voelen, in plaats van ze aan de kant te schuiven.
Je armen boven je hoofd strekken. Dieper ademen dan normaal. Je adem je gedachten laten vertragen.
Iets dragen dat voelt zoals jij – niet wat je zou moeten dragen. Niet wat netjes is. Iets dat voelt als comfort.
Een bericht later beantwoorden in plaats van nu. Kiezen voor vrede in plaats van prestaties.
Niet alles hoeft opgelost te worden. Sommige dingen moeten gevoeld, opgemerkt en losgelaten worden. En dat bewustzijn voedt je.
Begin met een kleine verschuiving
Je hoeft deze week je leven niet te herschrijven. Je hoeft geen ochtendroutine te maken of iets nieuws te kopen. Je hebt alleen een eerlijke check-in nodig.
Wat is één ding dat je altijd blijft doen waardoor je je niet goed voelt? Misschien is het ja zeggen terwijl je nee bedoelt. Misschien is het laat opblijven omdat je enige rustige moment om middernacht valt. Misschien is het de stress van anderen absorberen nog voor je koffie hebt gedronken.
Laat dat ding even pauzeren. Al is het maar voor even. Vraag jezelf af: wat is één ding dat voelt alsof het nog steeds van jou is? Iets kleins. Iets stabiels. Iets waardoor je je meer jezelf voelt. Haal dat weer naar binnen. Niet omdat het “moet”, maar omdat je jezelf mist.